روش مدیریت مجتمع مسکونی در ایران و جهان
به این ترتیب کسی مجتمع را اداره می کند که تخصص این کار را دارد، نیروی انسانی مربوطه از جمله نگهبانان هم دوره دیده اند برای همین یک نگهبان ورودی هم بر دوربین های کل مجتمع نظارت دارد، هم پاسخ گوی خودروهای میهمان یا خدماتی است، هم بسته های پستی را تحویل می گیرد و هم در صورت اضطرار و در همه ساعات شبانه روز با عوامل امدادی تماس حاصل می نماید. این سایت 1choicepropertymanagement.com یکی از شرکت هایی است که در تبلیغات خود نوشته است: "ما تلاش می کنیم که با زیر نظر داشتن مسائل ساکنان و بازرسی های دوره ای ساختمان، تعمیرات هزینه بردار را حذف کنیم و خدمات تعمیر و نگهداری را تماس ساکنان ارائه دهیم". در این نشانی هم یکی از کالج ها آگهی مربوط به پذیرش داوطلب دوره مدیریت مجتمع مسکونی را درج کرده است: www.humber.ca/continuingeducation/program/property-management
به این ترتیب به نظر می رسد انتخاب یک فرد از بین گزینه های بسیار محدود و تصدی شغل مدیریت مجتمع مسکونی و اداره آن با اتکای صرف به توانایی های درونی اشخاص و آزمون و خطا با شرایط کنونی جامعه و پیچیده تر شدن امور شهری هماهنگ نیست. شاید در نگاه اول آوردن فردی بازنشسته و ساکن بلوک امری اقتصادی و مقرون به صرفه باشد ولی در مقایسه با مجموع دخل و خرج مجتمع مسکونی در طی سال، بی تردید رقم حقوق مدیرعامل بسیار کوچکتر از اتلاف سرمایه های بزرگ احتمالی خواهد بود. برای نهادینه کردن تخصص در زمینه اداره مجتمع های مسکونی هم نهادهای بالادستی مثل وزارت مسکن و شهرسازی و وزارت کار باید به فکر تدوین قوانین و ایجاد زمینه تاسیس شرکت های تخصصی و تربیت نیروی انسانی ماهر در قالب دانشگاه های علمی کاربردی یا فنی و حرفه ای باشند و هم فرهنگ ما به سمتی برود که هر کاری، حتی اموری که به نظر مهارتی می رسند با مجوز، گواهینامه و پس از طی دوره های حرفه ای به کسی داده شوند.
اما مجتمع مسکونی فقط مجموعه ای از سیمان و دیوار، تاسیسات و واحدهای پشتیبانی نیست بلکه، اجتماعی زنده با نیازهای فرهنگی، اجتماعی، رفاهی و اداری خاص خود شمرده می شود. در کانادا هیات مدیره ساختمان که منتخب و نماینده ساکنان هستند، وظیفه انتخاب شرکت اداره کننده، نظارت بر اجرای قوانین، گرفتن تصمیماتی نظیر تعمیرات ساختمان و موضوعات مالی را بر عهده دارد و در زیر مجموعه آن ها کمیته های مختلفی شکل می گیرد که در مورد مسائل فرهنگی و اجتماعی فعال هستند، نظیر کمیته فرهنگی (برای برگزاری جشن ها و مناسبت ها)، کمیته خوش آمد گویی (برای ملاقات قدیمی ها با تازه واردان ساختمان و آشنا کردن آن ها با مقررات)، کمیته بازیافت (رسیدگی، نظارت و فرهنگ سازی برای دفع صحیح زباله)، کمیته آموزش (برگزاری دوره های آموزش توسط داوطلبان به ساکنان علاقه مند) و ... که هر کمیته توسط افراد داوطلب اداره می شود.
در کانادا وقتی آپارتمانی به تازگی خریداری یا اجاره داده می شود، کمیته خوش آمدگویی با اعزام یک یا دو نماینده ضمن خوش آمد گفتن به تازه واردان، ابتدا بروشورهای اطلاع رسانی را به خانواده جدید ارائه و سپس از آن ها دعوت می کنند تا در جلسه ای با حضور تازه واردان یک ماه شرکت و با مجتمع مسکونی بهتر آشنا شوند، از فضای آسانسورها همیشه برای الصاق پوسترهای آموزشی که بیشتر به صرفه جویی انرژی یا دفع صحیح زباله مربوط می شود، استفاده می کنند، افراد داوطلب اعم از بازنشسته یا شاغل نیز می توانند کلاس های زبان، آشپزی، قرائت شعر و داستان و ... را به کسانی که تمایل دارند، عرضه نمایند. این ها می توانند نمونه هایی خوبی باشند از فرهنگ آپارتمان نشینی و تجربیات مثبتی که برای ما هم سودمند هستند.
