1-     تا سال  ۲۰۱۸، ۲۰ درصد محتوای تجارت توسط ماشین‌ها مدیریت خواهد شد.

فنّاوری‌ها باقابلیت جمع‌آوری و تحویل فعالانه داده‌ها از طریق موتورهای خودکار، بستری فراهم خواهند آورد برای واگذاری محتوای تجاری از سوی انسان‌ها به ماشین‌ها. اطلاعات تحلیلی می‌توانند به دست توانمند ابزارهای نوشتاری داده شوند، بدین معنا که تا سال ۲۰۱۸ احتمال می‌رود محتواهای تجاری مانند گزارش‌های سهامداران، اسناد و مدارک قانونی، گزارش‌های بازار، انتشارات مطبوعاتی، مقالات و کاغذهای سفید (نوعی گزارش یا راهنمایی برای کمک به خوانندگان است که به‌منظور درک یک مسئله، حل یک مشکل و یا اتخاذ یک تصمیم تدوین می‌گردد) توسط ماشین‌ها و نه انسان‌ها انجام گردد.

2-   تا سال ۲۰۱۸، شش میلیارد وسیله کانکتد درخواست پشتیبانی بیشتر از مکانیزمها را خواهند داشت.

ما در عصر تجارت دیجیتالی هستیم، دورانی که مرزهای دیجیتالی و فیزیکی به هم‌آمیخته شده‌اند و شرکت‌ها می‌باید دقت و توجهشان را هر چه بیشتر روی اشیاء اینترنتی بگذارند و از آن‌ها نهایت پشتیبانی را به عمل آورند. گفته می‌شود تا سال ۲۰۱۸ شش میلیارد وسیله اینترنت اشیاء وجود خواهد داشت که درخواست دارند هر چه بیشتر از مکانیزم‌ها و سرویس‌ها پشتیبانی به عمل آورند.

3-   تا سال ۲۰۲۰، پنج درصد تمامی تراکنش‌های اقتصادی از دست انسان‌ها  خارج خواهد شد.

هم‌اکنون هم شاهد عامل‌های الگوریتمی هستیم که مسئولیت انجام برخی تراکنش‌های اقتصادی را بر عهده دارند اما در واقع هنوز نمی‌توانند به‌تنهایی و به‌طور مستقل از نیروی انسانی عمل کنند؛ اما پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۲۰ دستگاه‌ها و ماشین‌های مبتنی بر الگوریتم بتوانند زمام امور اقتصادی مانند تبادلات ارزی، بیمه، بانکداری، جذب سرمایه، بازارها و دیگر ابزار مالی را در دست گیرند.

4-   تا سال ۲۰۱۸ بیش از ۳ میلیون کارگر توسط ربات‌ها تحت نظارت قرار خواهند گرفت.

ربات‌های رئیس یا «روبو باس‌ها» تا سال ۲۰۱۸ به حدی در تصمیم‌گیری‌ها حرفه‌ای خواهند شد که می‌توانند جایگزین مدیرعامل‌های انسان شوند.

5-   تا آخر سال ۲۰۱۸، ۲۰ درصد از سازه‌های هوشمند از خرابکاری‌های دیجیتالی رنج خواهند برد.

با پیشرفته شدن هر چه بیشتر فناوری و روی کار آمدن ربات‌ها، ماشین‌ها جدا از مزیت‌هایشان، خطرهایی هم به وجود خواهد آمد. به گزارش گارتنر تا آخر سال ۲۰۱۸ طوری می‌شود که اکثر سازه‌های هوشمند در معرض آسیب حملات و اقدامات هکری قرار خواهند گرفت که تبعات آن می‌تواند به‌طور بالقوه دامن حوزه‌های اقتصادی، سلامتی و ایمنی را بگیرد.

6-   تا سال ۲۰۱۸، ۴۵ درصد از شرکت‌هایی که رشد سریع دارند بیشتر از ماشین‌های هوشمند استفاده خواهند کرد تا نیروی انسانی.

گارتنر معتقد است که ۴۵ درصد شرکت‌ها و نوپاهای خوش آتیه و کار بلد که رشد سریعی هم دارند به‌احتمال‌زیاد تا سال ۲۰۱۸، شأن فناوری‌های ماشین هوشمند را وارد سازوکار خود کرده و رفته‌رفته از تعداد کارمندان و کارگران انسان خود کم خواهند کرد. برای مثال می‌توان به سرویس‌های نظراتی هدایت‌شده تنها توسط پهپادها یا سوپرمارکت‌های تمام‌خودکار اشاره کرد.

7-   تا آخر سال ۲۰۱۸، دستیارهای دیجیتالی قادر خواهند بود تا مشتریان خود را به صدا و چهره بشناسند.

انتهای خط استفاده از ماشین‌های هوشمند در بخش خرید برای مشتریان این است که ربات‌ها و ماشین‌ها قادر شوند مشتریان را هنگام خرید به‌تنهایی و بدون کمک از نیروی انسانی کمک کرده و آن‌ها را برای خرید بهتر محصول راهنمایی درست کنند. گارتنر پیش‌بینی می‌کند که تا آخر سال ۲۰۱۸ ماشین‌ها خواهند توانست یک تعامل کاملاً معنادار و مثبت را با مشتریان داشته باشند، بدین معنا که صدا و چهره آن‌ها را بشناسند، به سؤالات آن‌ها پاسخ منطقی دهند، راجع به موضوع صحبت شده تحلیل ارائه دهند و از ادامه حرف مشتری شروع به صحبت کردن کنند. شرکت‌های فروش تا چند سال آینده از این فناوری برای کمک کردن به مشتریان خود و بهبود تجربه کاربری استفاده خواهند کرد.

8-   تا سال ۲۰۱۸، دو میلیون از کارمندان ملزم به پوشیدن دستگاه‌های ردیاب سلامتی و تناسب‌اندام خواهند شد.

تا سال ۲۰۱۸، گارتنر پیش‌بینی می‌کند که پوشیدن محصولات ردیاب تناسب‌اندام و سلامتی جزو شرایط استخدامی برای ۲ میلیون کارمند که شغل انتخابی شأن از حیث بدنی و فیزیکی خطرناک است خواهند شد. بخش‌های مخصوص امور امدادی بخش اعظم این بخشنامه را شامل می‌شوند: مانند نیروی‌های پلیس، آتش‌نشان‌ها و امدادگرها.

9-   تا سال ۲۰۲۰، عامل‌های هوشمند (smart agents)، چهل درصد تراکنش‌های تلفن همراه را تسهیل خواهند کرد.

طبق پیش‌بینی‌های گارتنر، تا سال ۲۰۲۰، عصر «پسا- اپلیکیشنی» (postapp era) بر ما مستولی خواهد شد و ۴۰ درصد از تراکنش‌های تلفن همراه از طریق عامل‌های هوشمند انجام خواهد گشت. یکی از این عامل‌های هوشمند می‌تواند در قالب دستیارهای دیجیتال مجازی باشد که نظارت امور تلفن همراه را بر عهده خواهند گرفت.

10-  در طی سال ۲۰۲۰، ۹۵ درصد از شکست‌های امنیتی در بخش رایانش ابری از سوی مشتریان خواهد بود.

نگرانی‌های امنیتی همچنان یکی از شایع‌ترین دلیل‌های جلوگیری از کاربرد سرویس‌های عمومی رایانش ابری است. بر اساس پیش‌بینی‌ها تا سال ۲۰۱۸ بیش از ۵۰ درصد شرکت‌ها برای مشتریان خود سرویس‌های عمومی رایانش ابری ارائه خواهند داد. همان‌طور که گفتیم امنیت سامانه‌های ابری عمومی تا حد قابل‌ملاحظه‌ای در گروی مشتریان است و اینکه تا سال ۲۰۲۰ اگر تحت هر شرایطی و به هر دلیلی این سرویس‌ها خدشه‌دار شدند، ۹۵ درصد تقصیر مشتریان خواهد بود.

نظر شما در مورد این پیش‌بینی‌ها چیست؟