امروز گزارشی از دوست عزیزی به دستم رسید که بسیار مفید بود. بارها در باره دیوان سالاری اداری در ایران خوانده ایم. این گزارش که ظاهرا توسط مرکز پژوهش های مجلس در سال 91 منتشر شده - موضوع و مسئله سیاستگذاری در اقتصاد ایران را از منظر گروه مشاورین هاروارد مورد واکاوی قرار داده است. البته اصل گزارش مربوط به مطالعه این گروه در سال 1342 است. به هر روی مروری بر مشکلات نظام اداری در ایران در آن روزگار می باشد که عجیب شباهتی به مسائل امروز ما دارد.

کتاب «برنامه ریزی در ایران» نوشته مک لئود در سال 1342 است که مبنای این نوشتار است. با وجود این که نیم قرن از نگارش این کتاب ها می گذرد اما خواندن و بحث پیرامون آنها به ویژه در شرایط کنونی اقتصاد ایران توصیه می شود. آنها نقطه آغاز و شرط لازم برای بهبود عملکرد اقتصاد ایران را اصلاح نظام اداری ایران می دانند. این دیدگاه برای امروز بیش از هر زمان دیگری مورد نیاز ماست. در شرایط کنونی که درآمدهای نفتی به شدت کاهش یافته اصلاح نظام اداری احتمالا تنها منبع رشد اقتصادی و راه مقابله با بیکاری و تورم در ایران است و از سوی دیگر به علت کمبود درآمدهای ارزی، احتمال پذیرش اصلاحات اداری – که همواره در برابر آن مقاومت می شود – افزایش یافته است.