درسي كه از او آموختم...
و سياستمدار خوب يعنى همين؛
یعنی همین که به قول رودگر، مردم از مرگ او نه بخاطر خود او، که بخاطر خودشان متاثر میشوند.
رفتن هاشمي با همه دوست و دشمنانش
يك درس داشت؛
بياموزيم،
ميشود؛
تغيير كرد.
براي عده اي خوب شد ؛ براي عده اي بد شد.
لازم نيست هميشه عده ثابتي از آدم خوششان بيايد؛
ميشود تصميم گرفت كه چه كسي بهتر است، تو را دوست داشته باشد؛
بزرگترين درسي كه از او ياد گرفتم؛
همين بود...
ثبات رفتار نشانه صلابت نيست؛
صلابت در عقيده محكم است.
هماني باش كه بايد باشي و عقل و دلت ميخواهد نه لزوماً چيزي كه ميخواهند باشي...
چقدر خوب است آدم
پيش دوست و دشمن مهم باشد؛
و
حتي وقتي مي ميري ، چه آنها كه از تو متنفر بودند و چه آنها كه دوستت داشتند؛
اعتراف كنند ؛ شخصيت بزرگي رفت.
موفقيت همين است ؛
مهم نيست ما از هاشمي خوشمان بيايد يا نه؛
مهم اين است كه بيشتر چيزهايي كه فكر ميكرد، درست است ؛ انجام داد.
بيشتر حرف هايي كه از ديدش صحيح بود ؛ گفت.
و از تغيير شرمگين نبود.
برخلاف بسيار آدمها فقط نيامده بود كه باشد و مثل شهاب بي صدا ، بي اثر برود؛
اثرش را گذاشت و كارهايش را كرد؛
تاريخ يادش خواهد ماند.
مهم نيست او را دوست داشته باشي يا متنفر باشي؛
خودت هم ميداني كه آدم معتبر و مؤثري بود؛ حداقل ٦٠ سال تاريخ ما او را ثبت كرده است.
و
شايد تمام آرزوي آدم اين باشد؛
كه
بودنت به اندازه رفتنت براي دوست و دشمن مهم باشد.
و
تنها تهمتي كه به تو نتوانستند بزنند ؛
فقدان دانش سياست باشد.
حتي دشمنانش به هوش و دانش مديريتش اعتراف داشتند.
و اين نهايت يك مرد است؛
كه وقتي بود؛ آنقدرها نفهميدند؛ چه كسي بود، ولي وقتي رفت ، خيلي ها خواهند فهميد چه كسي رفت...
يادمان باشد خوبي يا بدي همه چيز نيست.
اينكه بودن يا نبودنت فرق كند؛
درسي ست كه از او آموختم.
«حمید معصومی نژاد- رم»
