بی شک صنعت سینما، به عنوان «هنر هفتم» و به صورت یک صنعت فراگیر توانسته با سیطره و به کارگیری هنرهای دیگر، جایگاه گسترده ای را در دنیا کسب کند. در حال حاضر حدود نود درصد سینمای جهان با سرمایه گذاری کلان صهیونیست ها اداره می شود. بدیهی است در این راستا خط فکری، مفاهیم و موضوعات مورد نظر نیز به تناسب عقاید صاحبان این سرمایه تولید و عرضه می شود.
بررسي دوره هاي گذشته مراسم اسکار و تطبيق آن با شرايط سياسي روز جهان ما را با کدهايي مواجه مي کند که نشان مي دهد اسکار هميشه نگاهي به عرصه سياست داشته و از آن غافل نبوده است. به یاد داریم پس از حادثه 11 سپتامبر که جورج بوش به آرماگدون اشاره کرد و گفت که آخرالزمان فرا رسیده و جنگ نهایی، آغاز شده است، فیلم «ارباب حلقه ها» به نمایش در می آید که نبرد نهایی خیر و شّر را به تصویر می کشد و در آن بارها بر سرزمین موعود تاکید می شود. نمونه دیگر، مراسم اسکار سال ۲۰۱۰ ميلادي تحت تأثير شرايط ملتهب سياسي عراق در سال هاي ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ که با مسائلي هم چون چگونگي خروج نيروهاي آمريکايي از عراق، بي ثباتي امنيتي و انفجار بمب هاي متعدد در شهرهاي اين کشور و برگزاري انتخابات پارلماني دست و پنجه نرم مي کرد، بيشتر جوايز خود را به فيلم «مهلکه» ساخته کاترين بيگلو مي دهد تا نشان دهد که مسئله عراق در آن سال ها جزو مهمترين چالش هاي سياسي آمريکا و غرب در جهان بوده است.
در سال ۲۰۱۲ نیز کارگردان صاحب نام کشورمان اصغر فرهادی موفق به دریافت جایزه اسکار به بهانه تولید فیلم «جدایی نادر از سیمین» شد و این فیلم نظر سلیقه های مختلف فرهنگی و هنری در داخل و خارج کشور را برانگیخت.
اما هم اینک، در هشتاد و پنجمین دوره اسکار 2013، آرگو(ساخته بن افلک) که داستان گروگانگیری در سفارت آمریکا در تهران در سال ۱۹۷۹ (13 آبان سال ۱۳۵۸) را روایت می کند و در هفت رشته نامزد می شود و در مجموع سه اسکار را از آن خود می کند.
برنده این جایزه را میشل اوباما، همسر رئیس جمهور آمریکا از کاخ سفید از طریق پخش زنده تلویزیونی اعلام کرد.
مطرح کردن این فیلم و پخش آن در مقطع زماني كنوني كه دو کشور درگیر نوعی جنگ سرد بوده و روابط بين دو كشور از حساسيت خاصي برخوردار است، قابل تامل است.
«جوزف نای» از پیشگامان طرح قدرت نرم در سال 1989 می گوید: قدرت نرم، توجه ویژه به اشغال فضای ذهنی کشور دیگر از طریق ایجاد جاذبه است و نیز زمانی یک کشور به قدرت نرم دست می یابد که بتواند اطلاعات و دانایی را به منظور پایان دادن به موضوعات مورد اختلاف به کار گیرد و اختلافات را به گونه ای ترسیم کند که از آن ها امتیاز بگیرد. از شیوه غیر مستقیم به دست آوردن خواسته ها و آمال به عنوان « چهره ی دوم قدرت نرم» یاد می شود.
پایان فیلم «آرگو» با جملهای همراه است که گویای اهداف روانی و تبلیغات رسانه ای مروجان سازندگان آن است: « اگر دولتهای جهان با هم متحد شوند میتوانند در مقابل هرگونه خطرات ناشناخته و غیر قابل حل ایستادگی کنند و این پیروزی سند بزرگی بر این مدعا است.»
داستان فیلم آرگو
